به گزارش اختصاصی «کالاخبر»؛ در صورت شیوع جهانی شدید ویروس کرونا، بسیاری از فعالیت‌های تولیدی و حمل‌ونقلی یا متوقف می‌شود یا با شدتی بسیار کمتر ادامه می‌یابد و همین مساله، تقاضای انرژی را پایین آورده و بازار کالایی چون نفت را به سمت رکود حرکت می‌دهد. این اتفاق در زمان شیوع ویروس کرونا هم پیش آمد، اما با بهبود اوضاع اقتصادی چین، به عنوان بزرگ‌ترین مشتری جهانی طلای سیاه، بازار نفت هم رفته‌رفته به سوی بهبود رفت.
این ماجرا تا زمانی ادامه داشت که گونه دلتای ویروس کرونا پس از هندوستان، بسیاری از کشورهای دیگر جهان را درگیر خود کرد. در روز دوازدهم اوت به نقل از وبسایت اِس‌پی گلوبال، آژانس بین‌المللی انرژی عنوان کرد که بهبود تقاضای جهانی نفت در ماه ژوئیه مسیر عکس به خود گرفته است و تخمین زده می‌شود که با افت ماهانه ۱۲۰ هزار بشکه در روز روبه‌رو باشیم. دلیل اصلی این مساله شیوع مجدد کووید-۱۹ در چین، اندونزی و دیگر کشورهای آسیا بود.
این نهاد در آخرین گزارش ماهانه خود تا آن زمان، تخمین رشد تقاضای نفت در سال ۲۰۲۱ را از ۴/۵ میلیون بشکه در روزه به ۳/۵ میلیون بشکه کاهش داده و رشد تقاضا در سال ۲۰۲۲ را از سه میلیون بشکه به ۲/۳ میلیون بشکه در روز افزایش داده بود.
توافق ۱۸ ژوئیه بین کشورهای اوپک+ هم ترس‌های پدید آمده در سوی عرضه را کاهش داد و می‌تواند منجر به افزایش عرضه در سه ماه ابتدایی ۲۰۲۲ شود. آژانس بین‌المللی انرژی تخمین‌های خود برای به اصطلاح «فراخوان» نفت خام اوپک از سه ماهه کنونی را تا تمام سه‌ماهه‌های سال ۲۰۲۲ کاهش داد.
در امتداد این افزایش عرضه از سوی کشورهای اوپک+، آژانس بین‌المللی انرژی تخمین رشد عرضه خود از کشورهای بیرون این گروه را از ۷۷۰ هزار بشکه در روز به ۶۰۰ هزار بشکه کاهش داد و روی این مساله تاکید ویژه‌ای داشت که تاثیر تعطیلی تولید و دوره تعمیرات در دریای شمالی و برزیل سنگین‌تر از پیش‌بینی‌ها بوده‌است. البته درباره سال بعد رشد سهم این گروه از ۶/۱ میلیون بشکه به ۷/۱ میلیون بشکه در روز افزایش پیدا کرده‌است.
* پیروزی چین بر دلتا
در روزهای انتهایی ماه آگوست، اوایل شهریورماه، خبرهایی مبنی بر بهبود اوضاع بازار نفت به دلیل کنترل موج جدید شیوع کرونا در چین منتشر شد. در روز ۲۵ اوت، بلومبرگ عنوان کرد که عایدی‌های بازار نفت در حال طی کردن بزرگ‌ترین رشد خود طی پنج ماه اخیر است، زیرا موفقیت چین در مهار بیماری کرونا موجی از خوش‌بینی را مبنی بر بهبود تقاضای این کالا ایجاد کرده است.
بازارهای آتی نفت ایالات متحده رشدی ۹/۲ درصدی کرده، در حالی که نفت برنت به اوج ۷۱ دلاری خود رسیده است. چین به سرعت توانست موارد محلی شیوع کرونای خود را به صفر برساند و ترافیک جاده‌های این کشور هم نشان از بهبود این موضوع دارند این کشور بندر نینگبوی خود را هم بازگشایی کرد زیرا این بندر که یکی از شلوغ‌ترین و پرترددترین بنادر جهان است به مدت دو هفته تعطیل شده بود.
فیل فلین، تحلیلگر ارشد بازار گروه معاملات آتیِ پرایس، درباره این فرازونشیب‌ها می‌گوید: «این رویدادهای مربوط به کشور چین موجب مشتعل شدن انتظارات مبنی بر بهبود تقاضای نفت شد و همین مساله بازار را در مسیر رشد قرار داد.»
در همین دوران هم بود که آتش‌سوزی یک سکوی نفتی در مکزیک تولید نفت این کشور را بیش از ۴۰۰ هزار بشکه در روز کاهش داد که این عدد بیش از مقداری بود که اوپک+ توافق کرده بود در نشست بعدی خود افزایش آن را تصویب کند.
اوپک+ در صورتی تولید خود را افزایش می‌داد که قیمت نفت به حد قابل قبولی برای آنها برسد و اگر این رویه طی نشود احتمال دارد در نشست‌های آتی این گروه، افزایش تولید به تصویب نرسد. البته تحلیل‌های مختلف نشان می‌دهد که این اتفاق رخ نداده و قیمت نفت خام به حدی خواهد رسید که اوپک+ حجم حضور خود در بازار نفت جهانی را افزایش دهد. در ادامه بیشتر با این تحلیل و داده‌های مربوط به آن آشنا می‌شویم.
*قیمتی به‌صرفه برای اوپک+
به گزارش الجزیره در روز ۲۷ اوت، انتظار می‌رود اوپک و هم‌پیمانانش برنامه مربوط به افزایش تولید نفت را به اجرا بگذارند. دلیل این مساله هم بهبود قیمت این کالا پس از فرازونشیب‌های نیمه ابتدایی ماه است. روسیه و عربستان سعودی در همکاری با یکدیگر به‌تدریج به دنبال برگرداندن سطح تولید نفت به دوران پیش از همه‌گیری کووید هستند. پیش‌بینی می‌شود گام‌های نهایی این اقدام در آخرین نشست تابستانه این گروه برداشته شود و بسیاری از فرستاده‌های اُپک+ هم چنین انتظاری دارند.
همان‌طور که گفته شد، فرازونشیب‌های مربوط به شیوع کرونا در چین و ایالات متحده تاثیری گذرا بر بازار نفت گذاشت. اد مورسف مدیر پژوهش کالای شرکت سیتی‌گروپ، درباره این مساله می‌گوید: «عدم قطعیت در مورد اقتصاد جهانی و بهبود رشد در چین، تقریبا از بین رفته‌است. شواهد قابل قبولی وجود دارد که طبق آنها کف قیمت نفت موقتی بوده است و دیگر سطوح به آن پایینی از قیمت شاهد نخواهیم بود و به احتمال زیاد اوپک+ برنامه افزایش تولید خود را ادامه دهد.»
البته در سالی که گذشت، چند مورد پیش آمد که اوپک+ بر خلاف باور عمومی تصمیماتی اتخاذ کرد، با این حال برنامه پایانی این گروه برای تابستان ۲۰۲۱ قطعا با آرامش بیشتری اجرا خواهد شد و به این اتحاد ۲۳ کشوری امکان قرار گرفتن در مسیری روشن را می‌دهد.
البته باز هم نباید فراموش کرد که از یک سو فشار اوپک+ به عنوان تولیدکننده نفت تاثیر زیادی بر بازار این کالا دارد و از سوی دیگر چین به عنوان یک خریدار بزرگ نقشی پررنگ در نفت جهانی بازی می‌کند. تولیدکنندگان که جای خود را دارند، مگر این‌که نفت جای خود را به کالایی دیگر بدهد. اما آیا چین هم غیر قابل جایگزین است؟
* جایگزین چین؟
وابستگی بازار نفت به تقاضای این کالا از سوی چین خیلی‌ها را به دنبال گزینه‌هایی جدید برای این مشتری فرستاده است. البته پاسخی ساده و سردستی به این سوال، از ریشه ساختار این نوع بازار را جابه‌جا نمی‌کند، بلکه گزینه‌ای دیگر را کنار چین قرار می‌دهد: هند.
هند حتی از چین هم بیشتر به واردات نفت وابسته است و چیزی در حد ۸۰ درصد از تقاضای داخلی خود را با نفت وارداتی پاسخ می‌دهد. این مساله باعث می‌شود که هند فاکتوری بسیار مهم در بازار نفت جهان به حساب بیاید. البته نباید فراموش کرد که کل واردات هند بسیار کمتر از چین است اما این روند در حال تغییر است. هند در سال گذشته تقریبا ۱۹۸ میلیون بشکه نفت خام وارد کرد که تقریبا معادل چهار میلیون بشکه در روز است، در حالی که چین در همین دوره به صورت روزانه تقریبا ۱۱ میلیون بشکه نفت خام وارد می‌کرد. البته همان‌طور که پیش‌بینی می‌شود هند تا آینده نزدیک روند صنعتی‌سازی سنگینی را از سر می‌گذراند و طی همین سال‌ها به پرجمعیت‌ترین کشور جهان هم تبدیل می‌شود که این مساله قطعا نقش پررنگ‌تری به این کشور در نفت جهان می‌دهد.
ارسال نظر