به گزارش «پایگاه خبری بورس کالای ایران»، از آنجا که این برنامه تاثیر اساسی روی بازار و قیمت کامودیتی در آینده می‌گذارد، بطور خلاصه نتایج این نشست به صورت زیر ارائه می‌شود:

۱- چین می‌خواهد در برنامه سیزدهم روی نوآوری+حرکت به سمت اقتصاد سبز+ بازتعریف بخش مالی این کشور متمرکز شود.

۲- در سال ۲۰۱۰ دولت چین به مردم قول داد تا سال ۲۰۲۰ درآمد سرانه را به ۱۲۰۰۰ دلار رسانده و تولید ناخالص داخلی را دو برابر کند و برای این منظور رشد اقتصادی ۶.۵ درصد هدف‌گذاری شده و خط قرمز دولت است. توسعه اقتصادی همراه با رشد بخش خدمات (به جای صنعت)، تمرکز بر تولید محصولات کیفی به جای کالاهای صادراتی ارزان قیمت (مثل فولاد و آلومینیوم) و گسترش مصرف داخلی از اهداف چین تا سال ۲۰۲۰ خواهد بود.

۳- چین در برنامه سیزدهم شرکت‌های دولتی مثل تولیدکنندگان فولاد، زغال سنگ، سیمان، آلومینیوم، شیشه‌سازی و .... که با استفاده از رانت دولت سرمایه‌گذاری کرده و باعث بروز مازاد ظرفیت فعلی در بازار شده‌اند را خانه‌تکانی اساسی می‌کند و ضمن ادغام یا انحلال نهایتا خصوصی خواهد کرد. در قالب این برنامه ۱۵۰ میلیون تن ظرفیت مازاد فولاد این کشور کاسته می‌شود تا با کاهش ظرفیت مازاد، قیمت‌ها اندکی تقویت شوند.

حدود ۴۰ درصد تولید صنعتی چین ناشی از این بخش دولتی غیر بهره‌ور است و ۵۰ درصد بدهکاران بانکی را همین بخش تشکیل می‌دهد. این شرکت‌ها عموما بدهی خود را از طریق دریافت مجدد وام پرداخت می‌کنند. ادغام و تعطیلی این شرکت‌ها منجر به بیکاری ۶ میلیون کارمند دولت از کل ۳۷ میلیون کارمند این کشور خواهد شد که از آن به جراحی بزرگ یاد می‌شود.

۴- حفاظت از محیط زیست: فعلا مجوز بهره‌برداری از معادن جدید زغال سنگ برای ۳ سال ممنوع است و مصرف زغال سنگ چین برای دومین سال کاهشی است. برنامه چین تمرکز بر انرژی سبز از قبیل انرژی خورشیدی است و از تولید آن حمایت می‌کند.

سایر اهداف: ایجاد ۵۰ میلیون نفر اشتغال، مدیریت بازار مسکن، بین‌المللی کردن یوآن، توسعه سرمایه‌گذاری خارجی در بخش بانکی، بیمه، مجوز فعالیت‌ شرکت‌های حسابرسی خارجی، افزایش ذخایر استراتژیک نفتی، سقف مصرف انرژی معادل ۵ میلیارد تن زغال سنگ در سال ۲۰۲۰، رشد ۱۵ درصدی بهره‌وری انرژی و کاهش ۱۸ درصدی گازهای گلخانه‌ای.

منبع: بلومبرگ